Zmiany w prawie pracy: urlopy

• w wyniku wypadku przy pracy,
• w wyniku wypadku nie związanego z pracą,
• choroby zawodowej,
• choroby nie związanej z wykonywaną pracą,
• urlopu macierzyńskiego lub ojcowskiego,
• urlopu profilaktycznego,
• urlopu rodzinnego związanego z adopcją dziecka
• opieki nad dzieckiem –

2. Przenoszenie dni urlopu w przypadku powstania niezdolmności pracownika do świadczenia pracy w czasie zaplanowanego urlopu

Druga zmiana dotycząca urlopów rocznych została wprowadzona ustawą z dnia 17 lipca 2023 roku i opublikowaną w Monitorze Belgijskim dnia 31 lipca, a jej wejście w życie przewidziane jest na dzień 1 stycznia 2024 roku. Ta zmiana dotyczy przypadków, gdy urlop roczny pokrywa się z okresem niezdolności do pracy.

Obecnie obowiązująca zasada w belgijskim prawie pracy mówi, że chronologicznie pierwsza przyczyna  zawieszenia świadczenia pracy ma pierwszeństwo nad kolejnymi, co jest sprzeczne z prawem UE.

Innymi słowy, pracownik, który zostaje niezdolny do pracy w trakcie swojego urlopu, ponieważ rozchorował się albo miał wypadek, nie może przenieść dni urlopu, których nie mógł “wykorzystać” z powodu choroby lub innego zdarzenia, na które nie miał wpływu. Te dni pozostają objęte  tzw. wynagrodzeniem urlopowym i nie dają prawa do zagwarantowanego świadczenia chorobowego, co jest krzywdzące dla pracownika.

Warto pamiętać, że ten przepis prawny od lat budził wiele kontrowersji z uwagi na jego sprzeczność z artykułem 7 Dyrektywy 2003/88/CE z dnia 4 listopada 2003 roku w sprawie niektórych aspektów organizacji czasu pracy oraz orzecznictwem Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. Zgodnie z prawem europejskim pracownik ma prawo do co najmniej 4 tygodni płatnego urlopu w dowolnym czasie. W trakcie tych 4 tygodni pracownik nie może być  pozbawiaony prawa do należnego mu wypoczunku a przecież choroba lub odniesiony wypadek z pewnością skutecznie uniemożliwiają zasłużony odpoczynek. Wspomniana Dyrektywa gwarantuje pracownikowi prawo do przeniesienia dni urlopu, które przypadały na okres niezdolności do pracy. Cytowany powyżej artykuł 7 Dyrektywy europejskiej 2003/88 został teraz wdrożony do belgijskiego prawa: począwszy od 1 stycznia 2024 roku pracownik, który zachoruje w trakcie swojego urlopu, będzie uprawniony do gwarantowanego wynagrodzenia z tytułu choroby i będzie miał możliwość przeniesienia dni urlopu, w których był niezdolny do pracy na późniejszy okres.

Aby skorzystać z przeniesienia dni płatnego urlopu, pracownik musi spełnić następujące warunki:

• Po pierwsze, jeśli chce zachować swoje dni urlopu rocznego, musi niezwłocznie poinformować pracodawcę o swoim miejscu pobytu, jeśli nie jest w swoim domu.
• Pracownik musi również przekazać pracodawcy zwolnienie lekarskie pierwszego dnia niezdolności do pracy, nawet jeśli nie jest to przewidziane w regulaminie pracy.
• W przypadku siły wyższej (cięzki stan chorego) zwolnienie lekarskie zostanie dostarczone pracodawcy w rozsądnym terminie. Zwolnienie lekarskie musi zawierać informacje o niezdolności do pracy, przewidywanej długości niezdolności oraz informację, czy pracownik może opuścić miejsce pobytu (w przypadku ewentualnej kontroli wysłanej przez pracodawcę).
• W tym zakresie ustawa określa, że zostanie ustanowiony określony wzór zwolnienia lekarskiego za pomocą rozporządzenia królewskiego, którego użycie będzie dobrowolne, ale umożliwi pracownikowi i lekarzowi uniknięcie pominięcia jakichkolwiek informacji koniecznych do przedstawienia pracodawcy.
• Na koniec pracownik musi poinformować pracodawcę o swoim życzeniu przeniesienia “straconego” urlopu. Ta informacja musi być przekazana pracodawcy najpóźniej w momencie dostarczenia zwolnienia lekarskiego.

Dni urlopu, które podlegają przeniesieniu, mogą być przeniesione na późniejszy termin, którego data zostanie uzgodniona z pracodawcą.

Regulamin pracy będzie również musiał zostać dostosowany w celu poinformowania pracowników o procedurach jakie będą musiały być przestrzegane przez pracownika w przypadku wystąpienia niezdolności do pracy w trakcie zaplanowanego urlopu.