UTRATA PRAWA DO PROWADZENIA POJAZDU

U

 

SĄDOWE ORZECZENIE ZATRZYMANIA PRAWA JAZDY

Utrata prawa do prowadzenia pojazdów mechanicznych (franc. la déchéance du droit de conduire) jest karą orzeczoną przez Sąd Policyjny (Tribunal de Police) po popełnieniu wykroczenia/przestępstwa drogowego. Minimalny okres na jaki orzeczona jest kara odebrania prawa jazdy to 8 dni.  Decyzja o tym może zostać podjęta, ponieważ popełnione wykroczenie jest zbyt poważne lub ponieważ kierowca jest uważany za niezdolnego do kierowania pojazdem z przyczyn fizycznych lub psychologicznych.

Utrata prawa do prowadzenia pojazdu może być opcjonalną karą za niektóre wykroczenia, takie jak brak ubezpieczenia, przekroczenie prędkości, etc.

Utrata prawa do prowadzenia pojazdu jest obowiązkowa, jeśli osoba spowodowała śmiertelny wypadek lub obrażenia ciała w wyniku nadmiernej prędkości, prowadzenia pojazdu pod wpływem alkoholu lub narkotyków lub wykroczeń 2, 3 lub 4 kategorii, ale także w przypadku ponownego popełnienia wykroczenia za prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu lub za prowadzenie pojazdu mimo odebrania prawa jazdy.

Jeśli taka kara zostanie orzeczona, należy odesłać prawo jazdy do sekretariatu Tribunal de Police. Informacji w sprawie terminów odesłania oraz wykonalności orzeczenia udziela dzielnicowy gminy zamieszkania. Sędzia może zdecydować, że prawo jazdy zostanie zwrócona pod warunkiem zdania testu teoretycznego (16 euro), praktycznego (37 euro), psychologicznego (311 euro) lub medycznego 92 euro. Nowy cennik obowiązuje od 1 stycznia 2021r.  Dodatkowo sędzia może nakazać obowiązek  zamontowania w pojeździe specjalnego urządzenia podobnego do alkomatu.

Możliwe jest uzyskanie, ale tylko w niektórych przypadkach, zgody na prowadzenie pojazdu w tygodniu w związku z wykonywaną pracą. Wówczas zakaz będzie obowiązywał jedynie w weekendy i święta, od godz. 20.00 w piątek lub dzień poprzedzający święto do godziny 20.00 w niedzielę lub w święto, co naturalnie znacznie wydłuży czas obowiązywania zakazu. Przykład. Jeśli odebranie prawa jazdy zostało orzeczone na 20 dni to oznacza, że sąd może (ale nie musi!) zamienić to na 10 weekendów oraz 2 dni ustawowo wolne od pracy.

Istnieje także możliwość odebrania prawa jazdy w związku z niezdolność fizyczną lub psychiczną do prowadzenia pojazdów mechanicznych. W tym przypadku jego odebranie może mieć charakter ostateczny lub tymczasowy.

 NATYCHMIASTOWE ODEBRANIE PRAWA JAZDY

Przestępstwa, które mogą skutkować natychmiastowym odebraniem prawa jazdy, (franc.retrait administratif immediat du permis de conduire) są następujące: Jazda pod wpływem alkoholu (powyżej  0,8 gr/l) lub narkotyków, nieumyślne spowodowanie śmierci lub obrażeń, jazda z prędkością przekraczającą o ponad 20 km/h dozwoloną szybkość w terenie zabudowanym i o ponad 30 km/h w innych miejscach.

Od 2014 r. Prokurator Królewski nie jest już jedyną osobą, która może nakazać natychmiastowe odebranie prawa jazdy. Obecnie także funkcjonariusze policji posiadają takie uprawnienie. Bezpośrednie odebranie prawa jazdy nie może trwać dłużej niż 15 dni, chyba że osoba zostanie skazana na pozbawienie prawa jazdy przez sąd, w którym to przypadku czas trwania natychmiastowego odebrania prawa jazdy zostanie odliczony od czasu trwania pozbawienia prawa jazdy.

WYROK ZAOCZNY

Jeśli osoba prawidłowo wezwana nie stawi się na rozprawę zostaje wówczas wydany tzw. wyrok zaoczny.

Od wyroku zaocznego dostarczonego przez komornika przysługuje tzw. opozycja, którą należy wnieść w ciągu 15 dni. Po tym terminie wyrok staje się prawomocny i wykonalny.

 

Artykuł napisany na podstawie obowiązujących przepisów.

Loi du 16 mars 1968

AR du 23 mars 1998

o autorze

Agnieszka Sità

Agnieszka Maria Sità

Jestem prawnikiem, absolwentką Wydziału Prawa i Kryminologii Uniwersytetu Łódzkiego, tłumaczem przysięgłym języka francuskiego i włoskiego oraz akredytowanym mediatorem rodzinnym i spadkowym przy Sądzie Pierwszej Instancji w Brukseli. Ukończyłam interdyscyplinarne studia z psychotraumatologii klinicznej i wiktymologii na Uniwersytecie Paris V oraz w Centre de Psychotraumatologie Montoyer w Brukseli. Odbyłam również podyplomowe studia z zakresu praw cudzoziemców na ULB i w ADDE – co okazało się niezwykle pomocne w mojej pracy z osobami przybywającymi z Ukrainy do Belgii.

Od 2018 roku posiadam uprawnienia mediatora długów w postępowaniu polubownym, które uzyskałam po odbyciu stażu w Centre d'Appui de la Ville de Bruxelles. Tam miałam okazję pracować z osobami zadłużonymi – od analizy dokumentów, przez ocenę zasadności roszczeń, aż po negocjacje z wierzycielami i komornikami w celu ustalenia realistycznego planu spłat. Zdobyłam również doświadczenie w Prokuraturze Okręgowej w Żninie oraz w kancelarii prawnej Marcinkowski i Wspólnicy w Łodzi.

Od ponad 18 lat mieszkam w Belgii, gdzie przez dłuższy czas pracowałam w strukturach europejskich oraz dla polskich władz regionalnych. Praca w zbiurokratyzowanym środowisku, w którym dominowały raporty i procedury, uświadomiła mi, że moje miejsce jest w bezpośrednim kontakcie z ludźmi. Połączyłam pasję do psychologii i prawa, zakładając w Brukseli Interdyscyplinarne Centrum „Porada".

W 2019 roku zainicjowałam powstanie Stowarzyszenia Trampolina ASBL, którego celem było świadczenie pomocy prawno-psychologicznej dla Polonii w Belgii. Od 2020 roku Trampolina została partnerem projektu „Elles pour Elles. Kobiety dla kobiet. Przełam ciszę", oferującego bezpłatne wsparcie dla osób doświadczających przemocy. Projekt ten, finansowany z dotacji Regionu Stołecznego Brukseli oraz Regionu Walonii, zyskał ogromne uznanie i odpowiedział na pilne potrzeby wielu kobiet.

Po ponad pięciu latach zaangażowania w „Elles pour Elles" podjęłam jednak decyzję o całkowitym skoncentrowaniu się na mediacjach rozwodowych i rodzinnych. Wierzę, że sprawiedliwość negocjowana – oparta na szacunku, dialogu i wspólnym poszukiwaniu rozwiązań – ma zdecydowaną przewagę nad wieloletnimi i kosztownymi postępowaniami sądowymi. Dlatego też obecnie prowadzę własną praktykę mediacyjną Equi-Libre w ramach Trampolina ASBL, oferując parom w kryzysie konstruktywne i ludzkie podejście do rozstania, opieki nad dziećmi i podziału majątku.

Od 2018 roku współpracuję także z kancelarią notarialną w Brukseli.

W 2020 roku zostałam wpisana na listę tłumaczy przysięgłych języka francuskiego przy belgijskim Ministerstwie Sprawiedliwości.