Przeciwdziałanie przemocy na tym poziomie skupia się głównie na dwóch sprawach. Po pierwsze, polega na wzmacnianiu zdrowych postaw i zachowań u dzieci oraz młodzieży w celu ochrony ich przed stosowaniem i doświadczaniem przemocy w życiu dorosłym. Po drugie, zmierza do zmiany postaw i zachowań u jednostek, które już stosowały lub doświadczały przemocy (również autoagresji). Szczególnie ważne jest, aby przekonać ludzi, że mogą rozwiązywać konflikty bez uciekania się do przemocy.
Istnieje kilka typów działań prewencyjnych podejmowanych na poziomie indywidualnym:
- programy edukacyjne – mające na celu zmotywowanie uczniów do kończenia szkół średnich, uczniów słabszych i społecznie upośledzonych do kończenia kursów zawodowych, a także
- programy informujące o skutkach nadużywania narkotyków;
- programy rozwijające funkcjonowanie społeczne – mające na celu poprawę funkcjonowania dzieci w szkołach, wzmocnienie więzi społecznych; szczególnie ważnym celem tych programów jest rozwijanie u dzieci i młodzieży umiejętności społecznych, uczenie metod radzenia sobie ze złością i rozwiązywania konfliktów, wzmacnianie wartości moralnych;
- programy terapeutyczne – poradnictwo dla ofiar przemocy, dla osób narażonych na ryzyko zachowań autoagresywnych, grupy wsparcia, terapia behawioralna dla osób cierpiących na depresję i inne choroby psychiczne związane z próbami samobójczymi;
- programy “naprawcze” – leczenie farmakologiczne dla osób cierpiących na choroby psychiczne; również programy dla sprawców przemocy seksualnej i innych rodzajów przemocy wobec partnerów oraz dzieci; typową formą pracy przy realizacji takiego typu programów są zajęcia grupowe, na których dyskutuje się na dany temat oraz uczy uczestników kontrolowania złości i odpowiedzialności za swoje czyny.