Przemoc – wywieranie wpływu na proces myślowy, zachowanie lub stan fizyczny osoby pomimo braku przyzwolenia tej osoby na taki wpływ, przy czym wyróżnia się dwa zjawiska: przemoc fizyczną i przemoc psychiczną. Według WHO, o uznaniu danego przypadku użycia siły lub władzy, lub groźby takiego użycia, za przemoc, decyduje negatywny cel i wysokie prawdopodobieństwo negatywnych skutków takiego działania.
Definicja WHO, przyjęta w roku 1996 i obowiązująca do tej pory, określa przemoc jako “Celowe użycie siły fizycznej lub władzy, sformułowane jako groźba lub rzeczywiście użyte, skierowane przeciwko samemu sobie, innej osobie, grupie lub społeczności, które albo prowadzi do albo z którym wiąże się wysokie prawdopodobieństwo spowodowania obrażeń cielesnych, śmierci, szkód psychologicznych, wad rozwoju lub braku elementów niezbędnych do normalnego życia i zdrowia “.
Nie ma kraju czy społeczności nie dotkniętej przemocą – przenika ona media, jest obecna w domach, szkołach, w pracy i instytucjach. Jest uniwersalnym problemem, który zagraża życiu, zdrowiu i szczęściu nas wszystkich. Przemoc to jeden z głównych powodów śmierci w grupie wiekowej 15-44 lat, przyczynia się do 14% śmierci mężczyzn i 7% śmierci kobiet.
Profesjonaliści zajmujący się zdrowiem są przyzwyczajeni do zajmowania się skutkami przemocy. Te przyzwyczajenia jednak zmieniają się – coraz częściej mówi się o przyczynach i potrzebie zapobiegania temu zjawisku. Jednocześnie wysiłki policji, sądów i kryminologów są wspierane przez wkład innych instytucji oraz dyscyplin – od psychologów dziecięcych aż po epidemiologów. Przemoc staje się więc problemem interdyscyplinarnym.
Większość ofiar przemocy fizycznej doznaje jej wiele razy przez długi czas. Przemoc tego typu rzadko występuje sama, bez powiązań z innymi typami. Najczęściej jednocześnie stosowana jest przemoc psychiczna i/lub seksualna. Bezpośrednie przyczyny powodujące tego typu przemoc to najczęściej nieposłuszeństwo wobec mężczyzny (w jego rozumieniu), kłótnie i spory z partnerem, proszenie go o pieniądze, wzajemne podejrzenie o niewierność, nieprzygotowanie posiłku na czas, brak odpowiedniej opieki nad dzieckiem ze strony matki (w ocenie partnera), odmowa współżycia, brak dbałości o dom.
Wielki wpływ na stosowanie przemocy przez mężczyzn ma ich własna historia życia, np. przemoc wobec matki w domu rodzinnym, nadużywanie alkoholu. Na poziomie interpersonalnym najbardziej prawdopodobne jest wystąpienie przemocy w sytuacji konfliktu w związku lub niskich dochodów. Na razie nie jest do końca jasne, dlaczego niskie dochody wyraźnie zwiększają ryzyko wystąpienia przemocy.
Kobiety są szczególnie narażone na przemoc ze strony partnerów w społeczeństwach, w których podkreślana jest nierówność między kobietami i mężczyznami, a role związane z płcią są sztywne, gdzie normy kulturowe dopuszczają i popierają współżycie seksualne bez względu na uczucia i kondycję kobiety i gdzie nie stosuje się żadnych albo tylko niewielkie sankcje wobec takich zachowań. To wszystko sprawia, że odejście od krzywdzącego partnera w społeczeństwie o takich nastawieniach i normach wcale nie jest łatwe i nie gwarantuje życia bez przemocy. Przemoc wobec dzieci, zaniedbywanie przez rodziców i opiekunów.