Sprzedaż w systemie viager a umowa dożywocia – różnice między belgijskim oraz polskim systemem prawnym

S

Czym jest sprzedaż w systemie viager?

Sprzedaż w systemie viager to umowa sprzedaży nieruchomości, w której nabywca (dłużnik rentowy) płaci sprzedającemu (wierzyciel rentowy) cenę w formie renty wypłacanej okresowo, zazwyczaj dożywotnio lub przez ustalony czas.

Podstawowe aspekty prawne sprzedaży w systemie viager:

  1. Umowa korzystna dla obu stron
    • Dla wierzyciela rentowego (sprzedającego): taka sprzedaż zapewnia dodatkowe dochody do końca życia lub do ustalonego terminu. Należy jednak pamiętać, że osoby otrzymujące Gwarantowany Dochód dla Osób Starszych (GRAPA) mogą utracić prawo do tego świadczenia w wyniku sprzedaży w systemie viager.
    • Dla dłużnika rentowego (nabywcy): rozłożenie płatności w czasie umożliwia zakup nieruchomości bez konieczności jednorazowej zapłaty pełnej ceny.
  2. Umowa oparta na zasadzie losowości (aléa)
    • Sprzedaż viager jest umową losową, ponieważ w chwili jej zawarcia żadna ze stron nie zna ostatecznej wartości transakcji – ostateczna suma zależy od długości życia sprzedającego.
    • Umowa może być zawarta dożywotnio (aż do śmierci sprzedającego) lub na czas określony (np. 10 lub 20 lat).
  3. Prawo sprzedającego do dalszego zamieszkiwania nieruchomości
    • Wierzyciel rentowy może zastrzec dla siebie prawo do użytkowania nieruchomości (usufrukt), co pozwala mu mieszkać w niej do końca życia.
  4. Bouquet i renta
    • Bouquet to kwota wpłacana przez nabywcę przy podpisaniu aktu notarialnego, stanowiąca zazwyczaj od 20% do 30% wartości nieruchomości.
    • Renta wypłacana jest regularnie na warunkach określonych w umowie. Warto jednak zadbać o odpowiednie jej ustalenie – zbyt niska kwota renty może zostać zakwestionowana przez administrację skarbową jako darowizna ukryta, co może prowadzić do konsekwencji podatkowych i spadkowych.
  5. Ochrona sprzedającego w przypadku niewypłacalności nabywcy
    • W razie uporczywego braku płatności wierzyciel rentowy może dochodzić unieważnienia umowy, co skutkuje powrotem nieruchomości na jego rzecz, przy jednoczesnym zachowaniu już wypłaconych kwot.
    • Możliwe jest również zabezpieczenie interesów sprzedającego poprzez wpis hipoteki na rzecz wierzyciela rentowego w księdze wieczystej nieruchomości.

Sprzedaż w systemie viager to specyficzna konstrukcja prawna, wymagająca dokładnego uregulowania w umowie, aby zapewnić równowagę interesów stron oraz zgodność z przepisami prawa cywilnego i podatkowego.

Porównanie sprzedaży w systemie viager z polską umową dożywocia

Sprzedaż viager i polska umowa dożywocia to dwa różne sposoby przekazania nieruchomości, które mają wspólne elementy, ale różnią się w kluczowych aspektach prawnych, ekonomicznych i podatkowych.


1. Podstawowe różnice między viager a umową dożywocia

Kryterium Sprzedaż viager (Belgia) Umowa dożywocia (Polska)
Charakter umowy Umowa odpłatna, ale losowa – nabywca płaci rentę dożywotnią lub przez określony czas Umowa odpłatna – nabywca zobowiązuje się do zapewnienia dożywotniego utrzymania zbywcy
Forma zapłaty Kupujący (dłużnik rentowy) wpłaca sprzedającemu bouquet (wkład początkowy) i następnie wypłaca mu rentę dożywotnią Nabywca nie płaci ceny sprzedaży, ale zapewnia dożywotnie utrzymanie, co obejmuje m.in. mieszkanie, wyżywienie, opiekę i pochówek
Prawo do mieszkania Sprzedający może zastrzec sobie usufrukt (prawo do zamieszkiwania nieruchomości) Sprzedający zachowuje prawo do mieszkania i pełnego utrzymania przez nabywcę
Zakończenie umowy Śmierć sprzedającego kończy obowiązek wypłaty renty (chyba że umowa przewiduje określony czas wypłaty) Umowa wygasa ze śmiercią dożywotnika, chyba że zostanie rozwiązana wcześniej
Obowiązki kupującego Regularna wypłata renty; brak obowiązku opieki nad sprzedającym Obowiązek zapewnienia utrzymania, co może obejmować również opiekę w chorobie
Zachowek Wartość nieruchomości sprzedanej w systemie viager może być uwzględniona przy obliczaniu zachowku Umowa dożywocia co do zasady zwalnia z obowiązku zapłaty zachowku
Skutki podatkowe Opodatkowanie zależy od kraju i warunków umowy, renta może podlegać podatkowi dochodowemu Brak podatku od darowizny; nabywca może być zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych

2. Umowa dożywocia a zachowek

Jednym z kluczowych powodów, dla których w Polsce stosuje się umowę dożywocia zamiast darowizny, jest uniknięcie obowiązku zapłaty zachowku.

  • Darowizna a zachowek
    W przypadku darowizny nieruchomości na rzecz jednego ze spadkobierców, pozostali uprawnieni do zachowku mogą żądać wypłaty ich części. Dzieje się tak, ponieważ zgodnie z art. 1000 Kodeksu cywilnego darowizna jest doliczana do masy spadkowej przy obliczaniu zachowku.
  • Umowa dożywocia a zachowek
    Umowa dożywocia nie jest darowizną, lecz umową odpłatną (do ut des – “coś za coś”). Nabywca nie otrzymuje nieruchomości za darmo, ale w zamian zobowiązuje się do zapewnienia sprzedającemu dożywotniego utrzymania. Dlatego wartość nieruchomości przekazanej w drodze umowy dożywocia nie jest co do zasady uwzględniana przy wyliczaniu substratu zachowku, co oznacza, że spadkobiercy nie mogą żądać od nabywcy zapłaty zachowku.
  • Kiedy zachowek może być jednak dochodzony?
    W niektórych przypadkach możliwe jest podważenie umowy dożywocia, jeżeli istnieją dowody na to, że strony faktycznie chciały dokonać darowizny, ale formalnie nazwały ją umową dożywocia w celu uniknięcia zachowku. Wówczas sąd może uznać, że umowa dożywocia była pozorna i traktować ją jak darowiznę, co skutkowałoby obowiązkiem zapłaty zachowku.

3. Kiedy lepiej wybrać viager, a kiedy umowę dożywocia?

  • Sprzedaż w systemie viager będzie korzystniejsza, gdy:
    • Sprzedający chce uzyskać dochód pasywny w postaci renty dożywotniej lub na czas określony.
    • Sprzedający nie potrzebuje bezpośredniej opieki, ale chce zabezpieczyć sobie środki finansowe na przyszłość.
    • Strony nie mają między sobą relacji rodzinnych (np. sprzedaż na rzecz inwestora).
    • Nie ma obawy o roszczenia spadkobierców związane z zachowkiem (lub spadkobiercy akceptują viager).
  • Umowa dożywocia będzie lepszym rozwiązaniem, gdy:
    • Strony są ze sobą blisko spokrewnione, a zbywca chce zabezpieczyć sobie dożywotnie utrzymanie w rodzinie.
    • Celem jest uniknięcie ewentualnych roszczeń o zachowek.
    • Sprzedający oczekuje nie tylko prawa do mieszkania, ale także opieki, pomocy w chorobie i zapewnienia godnego pochówku.
    • Nabywca jest gotów podjąć się pełnej opieki nad dożywotnikiem.

Podsumowanie

Choć sprzedaż viager i umowa dożywocia są często postrzegane jako podobne mechanizmy przekazania nieruchomości, mają istotne różnice. Viager to głównie transakcja finansowa – sprzedający otrzymuje regularne świadczenie pieniężne, a kupujący stopniowo nabywa nieruchomość. Umowa dożywocia to natomiast kompleksowe zobowiązanie nabywcy do zapewnienia pełnego utrzymania dla zbywcy, co skutkuje wyłączeniem nieruchomości z substratu zachowku.

Wybór odpowiedniego rozwiązania zależy od indywidualnych potrzeb i sytuacji prawnej stron – warto skonsultować się z prawnikiem, aby podjąć świadomą decyzję.

o autorze

Agnieszka Sità

Agnieszka Maria Sità

Jestem prawnikiem, absolwentką Wydziału Prawa i Kryminologii Uniwersytetu Łódzkiego, tłumaczem przysięgłym języka francuskiego i włoskiego oraz akredytowanym mediatorem rodzinnym i spadkowym przy Sądzie Pierwszej Instancji w Brukseli. Ukończyłam interdyscyplinarne studia z psychotraumatologii klinicznej i wiktymologii na Uniwersytecie Paris V oraz w Centre de Psychotraumatologie Montoyer w Brukseli. Odbyłam również podyplomowe studia z zakresu praw cudzoziemców na ULB i w ADDE – co okazało się niezwykle pomocne w mojej pracy z osobami przybywającymi z Ukrainy do Belgii.

Od 2018 roku posiadam uprawnienia mediatora długów w postępowaniu polubownym, które uzyskałam po odbyciu stażu w Centre d'Appui de la Ville de Bruxelles. Tam miałam okazję pracować z osobami zadłużonymi – od analizy dokumentów, przez ocenę zasadności roszczeń, aż po negocjacje z wierzycielami i komornikami w celu ustalenia realistycznego planu spłat. Zdobyłam również doświadczenie w Prokuraturze Okręgowej w Żninie oraz w kancelarii prawnej Marcinkowski i Wspólnicy w Łodzi.

Od ponad 18 lat mieszkam w Belgii, gdzie przez dłuższy czas pracowałam w strukturach europejskich oraz dla polskich władz regionalnych. Praca w zbiurokratyzowanym środowisku, w którym dominowały raporty i procedury, uświadomiła mi, że moje miejsce jest w bezpośrednim kontakcie z ludźmi. Połączyłam pasję do psychologii i prawa, zakładając w Brukseli Interdyscyplinarne Centrum „Porada".

W 2019 roku zainicjowałam powstanie Stowarzyszenia Trampolina ASBL, którego celem było świadczenie pomocy prawno-psychologicznej dla Polonii w Belgii. Od 2020 roku Trampolina została partnerem projektu „Elles pour Elles. Kobiety dla kobiet. Przełam ciszę", oferującego bezpłatne wsparcie dla osób doświadczających przemocy. Projekt ten, finansowany z dotacji Regionu Stołecznego Brukseli oraz Regionu Walonii, zyskał ogromne uznanie i odpowiedział na pilne potrzeby wielu kobiet.

Po ponad pięciu latach zaangażowania w „Elles pour Elles" podjęłam jednak decyzję o całkowitym skoncentrowaniu się na mediacjach rozwodowych i rodzinnych. Wierzę, że sprawiedliwość negocjowana – oparta na szacunku, dialogu i wspólnym poszukiwaniu rozwiązań – ma zdecydowaną przewagę nad wieloletnimi i kosztownymi postępowaniami sądowymi. Dlatego też obecnie prowadzę własną praktykę mediacyjną Equi-Libre w ramach Trampolina ASBL, oferując parom w kryzysie konstruktywne i ludzkie podejście do rozstania, opieki nad dziećmi i podziału majątku.

Od 2018 roku współpracuję także z kancelarią notarialną w Brukseli.

W 2020 roku zostałam wpisana na listę tłumaczy przysięgłych języka francuskiego przy belgijskim Ministerstwie Sprawiedliwości.