Dzieci są ofiarami przemocy i zaniedbań ze strony rodziców i opiekunów na całym świecie. Podobnie jak przemoc wobec partnerów, krzywdzenie dzieci również objawia się w postaci przemocy fizycznej, psychicznej, seksualnej oraz zaniedbania.
Dane na ten temat są niezwykle skąpe, ale w 2000 roku na świecie około 57 000 dzieci poniżej 15 r. ż. zostało zamordowanych. Bardzo małe dzieci są najbardziej narażone na ryzyko: zabójstwa wśród grup wiekowej 0-4 r. ż. zdarzają się dwa razy częściej niż w grupie wiekowej 5-14 r. ż. Główną przyczyną tego typu śmierci dzieci są uszkodzenia głowy, następnie uszkodzenia brzucha i uduszenie.
Rzetelne i dokładne dane na temat innych skutków przemocy wobec dzieci są bardzo nieliczne, ale badania prowadzone w wielu krajach sugerują, że dzieci poniżej 15 r. ż. są notorycznie ofiarami przemocy i zaniedbań.
Wśród czynników indywidualnych istotną rolę w procesie wiktymizacji odgrywają wiek i płeć. Generalnie małe dzieci są narażone na większe ryzyko przemocy fizycznej, a te wchodzące w okres adolescencji – przemocy seksualnej. Chłopcy częściej niż dziewczynki są ofiarami bicia i kar fizycznych, a dziewczynki częściej niż chłopcy są ofiarami przemocy seksualnej, zaniedbania i zmuszania do prostytucji. Pozostałe czynniki zwiększające wystąpienie aktu przemocy wobec dzieci to:
- posiadanie jednego rodzica;
- młody wiek rodziców;
- brak wsparcia i opieki ze strony dalszej rodziny;
- przegęszczenie w środowisku rodzinnym (np. wielodzietność-);
- przemoc między rodzicami.
Kobiety częściej używają psychicznej przemocy wobec dzieci niż mężczyźni. Przemoc fizyczna wobec dzieci stosowana przez mężczyzn częściej prowadzi do poważnych lub śmiertelnych konsekwencji. Mężczyźni są również częściej niż kobiety sprawcami przemocy seksualnej wobec dzieci. Czynnikami zwiększającymi prawdopodobieństwo zastosowania przemocy przez rodziców wobec dzieci są m. in. nierealistyczne oczekiwania wobec dzieci, słabe mechanizmy kontroli własnych emocji przez dorosłych, wysoki poziom stresu i izolacja społeczna. Wiele badań sugeruje, że przemoc wobec dzieci jest związana z ubóstwem rodziny i brakiem społecznego “kapitału” – tzn. brakiem sieci społecznych, sąsiedzkich, które ochraniają dzieci.